Gecenin geç bir vaktinde yazıyorum sana bu satırları...Muhtemelen kapadın gözlerini uykuya.Renkli rüyalardan geçiyorsun.Rüyaların benle dolsun!Her zamankinden farklı bir güne uyandım bugün.İkimiz içinde fazlaca mühim bir güneee.Neyse ki atlattık.(:Dilerim yeni bir başlangıç olur ikimiz içinde.Ya da son.Ne olursa olsun yeni bir başlangıca şahitlik edecek kalplerimiz.Velhasılı nokta cümlenin kıyameti değil,yeni cümleler kurmak için hayata olması gereken.Sabır noktası belki bilemiyorum.Lakin her son yeni bir başlangıca gebe.
Çok bekledik bugünü...Açıkçası sabırla beklediğimi söyleyemeyeceğim.Beklemek yoruyordu çünkü beni.Beklemek ve belirsizlik.Beklerken umutlarımı yitiriyordum,eksiltiyordum.Ve elimde kalanlar gidenlerden hep daha az çıkıyordu.Kendim kendimi sömürdüm ben hep!Bu yüzden öfkem azalmıyor,hırçınlığım durulmuyor!İçimde çoğalıyor.Ben de şaşırıyorum bu hallerime...Alıştığımın dışında bir ben var çünkü.Ama şunu da biliyorum,bu ben şu haline alıştığı için var.'Alışmak gelişmenin önündeki en büyük engel.'Bazen göremiyor insan,yanılıyor.Yanıldıkça yenilenirdim ben eskiden...Yeni bir ben arardım içimde.Yamardım yanıldığımı içimdeki yeniyle.
Diyorsun ya umudumsun.Kendime umuttum ben hep.Yaşarken umut doluydum.Alı ,moru,yeşili seçerdi gözlerim renklerden.Baktığımı görürdüm.Gördüğümü ve gördüğümün ötesini severdim,üstelik.Tek amacım kurtulmak sıyrılmak şu düşüncelerden.Hep sana uzanıyor ellerim,hep sana dokunmak istiyor.Çünkü biliyorum şifa sensin gönlüme.Bugün dedim ya neden bu kadar düşüyorum üstüne.Beni iyi edecek olan sende.Sınanıyorum.İsyanlarda değil,imtihanlardayım.Bunun bilincinde olmak ne güzel !Herşeye rağmen başımda aklım ;)Hiçbir şey boşuna değil!Sayfaları boşa çevirmedim ben.Bazen aksini söylesem de mutluyum.Senle doluyum.
Hiçbir şeyin iyiye gittiği yok !Ama ben sana sahibim ,daha ne isterim ki ama değil mi ?Sana umut vaad ediyorum ve bugününü yaşanır kılacağıma söz veriyorum :)Evet ben yapacağım bunların hepsini .)Seni çok seviyorum dostum !.)Dostluğumuzun öyle bir noktasındayız ki!Ben ilk defa kendimden çok güveniyorum bir insan evladına...Aynı anda birden çok duygunun içinden geçiyorum.Bazı dostlukların zamana ihtiyacı varmış ve sınava...Artık böyle düşünüyorum.Bu zaman içinde demlendi dostluğumuz.Ve dedim ya başta da inanmıyorum bunları boşuna yaşadığıma.Dostluğumuzu da sınadık biz aslında.Huzura erdim.Bir yanım öyle mutlu ki ödüm kopuyor yitireceğim diye..
Ama bana bunu veren sensin,içimdeki mutluluğa sebep sensin.Teşekkür ederim.Hep güzel baktın bana.Güzel gördün beni.Ben adını iyilik koydum ,sen sevgi...Hep böyle kal ,olduğun gibi.Temiz bak,gördüğünü sev.Ellerin hep uzansın bana...Cümlelerin toparlasın ,kaldırsın beni düştüğüm yerden...Rabbim gönlünü gönlümden ayrı düşürmesin!Hayatımı değerli kılan bana ait cümlelerin...Başlıbaşına bir dünyayız biz.Artık sesinin rengini biliyorum.Ve öğrenmeye devam edeceğim.Sen de ben varlığımı görüyorum !Aynı kişiyiz aslında biz farklı bedenlerde.Ve rabbim kendimi tanıyayım diye başka bir surette çıkardı karşıma seni.Sen de vesileydin benim ömrüme...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder