Güzellik.

Sana yazmak hep çok güzeldi.Sana yazmak sana gelmek gibiydi.Çantamda bir mektup yüzümde ışıl ışıl bir gülümsemeydi sana gelmek.Coşkulu bir finaldi.Yitik bir hayattı ellerimde...Ve sözlerindi en sahici yerinde uyandıran beni...'Çare değilim sana ,çare olamıyorum sana!'Benim susuşlarım kabulleniş miydi..Yoksa duymak istememden miydi ,çare nedir ki gülüm...Çare sensin derdime...Çare ellerin nereye koyacağını bilemediğin...Çare sözlerin senin, güzel bir cümle kurma telaşıyla ucu hep açık kalan...Çare sıcaklığın ,göğsün senin...Ve yüreğin!En çok emin olduğum...Konu sensen mukayyese edemem ki ben.İnanırım.Bilirim çünkü kalbindekidir dilinin ucundaki.Ve duydum ya hani o gün anladım ya beni ne çok sevdiğini...Kimse beni bu denli güzel sevmemişti ,kimsenin sevgisine bu denli açmamıştım gönlümü!!Bir kez bir daha anlıyorum.'Şu anım var ya şu anım,senle dolu.Ve değişirdim şu anıma bütün hayallerimi.!'Neden bilmiyorum o an çok takılmamıştım bu cümlene...Biliyorsun ya sen de kendimle uğraşmakla o kadar meşgulum ki ! Çok sonra içimde büyüdü.Yağmur yağmamıştı bana ama ben yağmura karıştım.Yol boyu ağladım.Ben neresinden tutuyorum sen neresinden bakıyorsun!Dostum.Ah ellere verme beni.Kimseler anlayamaz beni senin gibi.'Gerçeğin altını seninle çizdim ben.!'Ve bugün olduk,dostluğun en güzel rengiyle açıldı içimde.Can olduk.Candandık ,can olduk.Dedim ya sana da ,beni bu kadar sevdiğini bilmiyordum!Eksik kalan parçalar yerlerini buldu.Senle doldu.Ah dostum,sevdiğim yanım,umudumun sıcak yanı.Ömrüme ömür kattın.Kendime yeni bir ben ,senle dolu bir ben.Artık olmaz,sensiz olmaz be can.Bu bizim hayattaki mücadelemiz.Kendimize yenik düşmeyeceğiz.'Senin gördüğün hayat dediğin ,hayatın bir ucu bile değil.'Haklıydın.Bir de kızardım sana ,keskin cümlelerin yok diye.Beni kendime getirecek kadar kudretli bulmazdım onları,meğer nerden bakıyormuşum.Sen yürekten konuşuyordun ,yüreğinden geçeni süslemiyordun bana getirirken haybendekini.Bense sana hep kitap cümleleriyle geldim.Seninkiler daha değerli.Ve yine sana yazmak bütün öfkemi,kendime ihanetimi,kırgınlıklarımı geçmişe affetme sebebim...Teşekkür ederim,baktığım yerde olduğun için.Gözümün içine baktığın ,baktığını gördüğün için.Beni bu denli sevdiğin için.Artık kardeşimsin de.Can kardeşim.Bazen uzaklıklar nasıl da yakın kılıyor yürekleri...Yüreğin yüreğimden hiç ayrı düşmesin.Çok çok seviliyordun,bugün daha ayrı seviliyorsun.

''Sen hiç kimsenin olamayacağı kadar çok şeyimsin benim. Yüreğimde sana ayrılan yer herkesinkinden büyük. Yalnızca bir arkadaş, bir kan kardeş, bir sırdaş, bir çok yakın dost değil, bir büyük sevgisin sen. Yanında sonsuz şımarabileceğim ve hâlâ kaybetmekten korkmayacağım tek kişi; yani biraz annem, biraz babam, hatta hiç görmediğim dedem, belki hiç doğmayacak oğlum... Sonra daimi hayranım, ve tabii dokunulmamış sevgilim... Sen benim masumiyetimsin Tuna. Benim en yakınımsın! Aslında belki öbür yarımsın? Bütün bunlar ne demek anlıyor musun?''